Niektórzy wzdrygają się na samą myśl o tym, inni nawet nie chcą słuchać, raz na jakiś czas ktoś połknie bakcyla i drąży zagadnienie dalej. Przyznam, że nie planowałam tej publikacji. To był impuls. Po prostu poczułam, że trzymanie wiedzy, którą nabyłam w ciągu 4 lat pracy w gabinecie naturopatii, tylko dla siebie, byłoby egoizmem. Mogę uświadamiać osoby w najbliższym mi otoczeniu, ale to będzie kropla w morzu potrzeb, albowiem w ten sposób dowie się o tym jakiś ułamek z ułamka tych, którym ta wiedza może się przysłużyć. A przecież o to w życiu chodzi, by dzielić się z innymi tym, co mamy wartościowego. Ja w tej chwili mam wiedzę, której nie ma spory odsetek społeczeństwa. I nie zawaham się jej użyć, by pokrzyżować szyki tym niewidocznym gołym okiem pasażerom na gapę.